Sahara-woestijn

De Sahara is de grootste zandvlakte ter wereld. Hij is maar liefst 9.065.000 km² groot. Hij loopt van het zuiden van Marokko helemaal door over de breedte van Afrika naar de Rode Zee in Egypte. De Sahara (of delen ervan) liggen in de volgende landen: Marokko, Mauritanië, Mali, Niger, Algerije, Tunesië, Libië, Tsjaad, Egypte, Zuid-Soedan en Soedan.

In de Sahara zijn door wetenschappers tot twee miljoen jaar oude stenen werktuigen gevonden. Dit is het bewijs dat de mens hier lang leeft. Al is dit immense gebied door de eeuwen heen wel veranderd. Tegenwoordig leven er nog steeds nomadische groepen zoals de Toeareg, die zich hebben aangepast aan het zware woestijnklimaat. Moderne technologieën, zoals zonne-energieprojecten, transformeren inmiddels kleine delen van de Sahara. Tegelijkertijd breidt de Sahara zich langzaam uit door menselijke activiteiten zoals ontbossing en overbegrazing.

Hoewel we de Sahara vandaag kennen als een uitgestrekte, droge en onherbergzame woestijn, was dat niet altijd zo. Er was een tijd dat de Sahara geen woestijn was, maar een vruchtbaar gebied vol rivieren, meren en vegetatie. Na de laatste ijstijd (ongeveer 11.000 jaar geleden) veranderde het klimaat in de wereld en ook in Noord-Afrika. Hierdoor werd de regio een stuk vochtiger. Grote delen van de Sahara werden bedekt met savannes, bossen en meren. Fossielen van krokodillen en vissen wijzen op een verleden met overvloedige waterbronnen.

Archeologische vondsten tonen aan dat de Sahara destijds dichtbevolkt was. Mensen jaagden, visten en bedreven landbouw. Rotstekeningen in gebieden zoals de Tassili n’Ajjer in Algerije tonen scènes van kuddes vee, wilde dieren en menselijke activiteiten.

Rond 5.000 jaar geleden begon de Sahara langzaam te veranderen in de droge woestijn die we vandaag kennen. Deze transformatie werd veroorzaakt door geleidelijke klimaatveranderingen. Langzaam verschoof de tropische regenval naar het zuiden, wat leidde tot een uitdroging van de Sahara. Door de droogte verdween de vegetatie en werden de bodems blootgesteld aan erosie, wat het proces van woestijnvorming versnelde. De bewoners van de Sahara migreerden naar vruchtbaardere gebieden, zoals de Nijlvallei, wat heeft bijgedragen aan de opkomst van oude beschavingen zoals het oude Egypte.

Voor een woestijntocht van een paar uur of meerdere dagen heb je diverse opties. Zowel in Egypte als in Tunesië, Algerije en Marokko kun je met kamelen (en een gids) door de leegte en stilte van de Sahara trekken. En slapen onder de sterren. Er zijn diverse meerdaagse tochten en er is natuurlijk de trektocht dwars door de Sahara. Het maakt niet uit hoe je het doet, maar deze woestijn moet je ooit hebben gezien.