Victoria-watervallen

Ze behoren tot de grootste watervallen ter wereld. Bij hoog water is het zelfs de grootste waterval ter wereld. Met daarom heen grote stukken natuur vol dieren. Waar je een olifantensafari kunt maken, wat in Afrika bijzonder is. Wie wil ervaren hoe hoog de waterval echt is, kan een bungeejump maken.

Het is een indrukwekkend gezicht. Een immense massa water die over de rand valt, een bewegend gordijn van water. En daarna op sommige plekken zo’n 60 meter, maar op het hoogste punt bij 108 meter naar beneden stort. En dat voor 1.708 meter lang. De herrie is honderden meters verderop hoorbaar. Wolken mist zorgen voor diverse regenbogen als de zon schijnt. Deze mist is gedurende het regenseizoen op 20 kilometer afstand nog te zien. Op sommige plekken regent het zelfs, zo dicht bij kan je komen. Dit is de beroemde Zambezi-rivier, een van de machtigste rivieren in Afrika.

Deze waterval, die overigens ook wel Leaping Water wordt genoemd, is slechts 27 meter breed en 60 meter hoog. Hij is ontstaan door een scheur in de onderliggende rotsen en zal uiteindelijk een grotere waterval vormen volgens wetenschappers. Hier is het proces van hoe een waterval ontstaat goed te zien. De naam komt van het eilandje voor de watervallen, waar volgens de legendes de Mukuni (de lokale bewoners) heilige processies hielden. De waterval is alleen vanuit Zimbabwe te zien.

De naam Main Falls zegt het al. Dit is de grootste en belangrijkste waterval van het gehele gebied. Wie goed kijkt ziet dat Main Falls in tweeën wordt gedeeld door een rotspartij boven aan de waterval. Hierdoor is de waterstroom links van de rots 524 meter breed, terwijl deze rechts 297 meter breed is. Het water stort hier van 83 meter hoogte de diepte in.

Rainbow Falls is 550 meter breed en 108 meter hoog. Daarmee is dit het hoogste gedeelte van de Victoria-watervallen. Als de zon schijnt heb je hier minimaal een regenboog als extra attractie, maar het kunnen er ook drie zijn. Vandaar ook de naam.

Deze waterval heeft de vorm van een hoefijzer en is 90 meter hoog. Horseshoe Falls droogt meestal op in de periode rond oktober en november. Dan is goed het erosie-effect van het water te zien op de zwarte basaltrotsen.

The Eastern Cataract is 304 meter breed en 101 meter hoog. En je kunt goed zien hoe het water naar de waterval loopt en vervolgens naar beneden stort. Deze waterval is de belangrijkste attractie van de Zambiaanse kant, maar de voorkant is ook goed vanaf de Zimbabwaanse kant te zien.

Het Cataract Viewpoint aan de Zimbabwaanse kant biedt de ongekende ervaring om een groot deel van de watervallen van beneden te zien. Je kijkt als het ware in een muur van water. Hiervoor moet je wel eerst 73 treden afdalen in de kloof. Ook is hier (aan de linkerkant) een standbeeld van ontdekkingsreiziger David Livingstone te zien.

De Boiling Pot is het kolkende water in een diepe kloof in de Zambezi. Aan de voet van de watervallen wordt het water opnieuw ‘woest’, zodat het een ideale plek is om te raften. Vanuit Zambia kun je er (via een steil pad) naar toe lopen. Je ziet dan het water van dichtbij en de omliggende steile kloof. Met op de achtergrond een deel van de watervallen.

Het dorpje Livingstone in Zambia is de uitvalsbasis voor allerlei activiteiten, waaronder rafting, bungy jumping, maar ook een olifantensafari en een ‘rustig’ vaartochtje op de Zambezi. In en rond het dorp liggen talloze hotels en lodges, waarvan diverse (de meest luxueuze) direct toegang hebben tot de watervallen.

Het dorp Victoria Falls aan de kant van Zimbabwe was vroeger erg levendig, maar is de afgelopen jaren een stuk rustiger geworden. Ook hier kun je allerlei activiteiten boeken en zijn er diverse hotels om te overnachten. Waaronder het prestigieuze Victoria Falls Hotel, waar ooit de Britse koningin nog keek naar de watervallen. Net als in Livingstone is er een kleine toeristenmarkt waar houtsnijwerk en andere souvenirs te koop zijn.

Het is volgens kenners een van de beste plekken om te raften. De Batoka Rapids onder aan de watervallen worden zelfs vaak gezien als de beste ter wereld. En variëren van klasse twee tot meerdere stroomversnellingen van klasse vijf. Bij de laatste heb je zo’n 50 procent kans dat je om gaat… Je kunt een halve dag op pad, maar de echte uitdaging ligt in een volle dag.

De bovenloop van de Zambezi is aan beide kanten een natuurgebied. Het water is hier rustig. En je kunt op een bijzondere manier dieren in het wild zien. In een kano peddel je langs olifanten en nijlpaarden (als je geluk hebt), maar sowieso is het decor al bijzonder. Zeker als je weet dat (als je doorpeddelt) je uitkomt bij de watervallen.

Met name Mosi-oa-Tunya National Park aan de Zambiaanse kant is de moeite waard. Het herbergt talloze dieren, waaronder witte neushoorns, olifanten, giraffes en buffels. En je ziet geregeld de Zambezi op duiken aan de horizon. Die niet alleen zorgt voor een rijke wereld aan planten- en bomen, maar ook voor drinkwater zorgt voor de dieren. De beste manier is met een jeep op safari te gaan.

De watervallen liggen precies op de grens van Zambia en Zimbabwe. De Victoria watervallen bestaan feitelijk uit vijf verschillende watervallen. Vier er van liggen in Zimbabwe: The Devil’s Cataract, Main Falls, Rainbow Falls en Horseshoe Falls. Eentje, The Eastern Cataract, ligt in Zambia. Het is mogelijk de watervallen in beide landen te bezoeken, maar ook om op een dag een combinatie te maken.

• Je staat recht voor de Eastern Cataract waterval, maar de andere watervallen kun je niet goed zien.
•  Er zijn diverse uitkijkpunten, vooral langs de bovenloop.
•  Je bekijkt de waterval zowel van boven als vanaf de bodem.
•  De regen komt vol op je neer.
• Het bos rond de watervallen aan de Zambiaanse kant is volgens wetenschappers in een betere conditie.
• Je kunt (vlak voor het water naar beneden stort) zwemmen in een natuurbad, de Devil’s Pool.

• Je staat recht voor de watervallen en hebt minimaal zicht op vier watervallen.
•  Ook hier kun je regen verwachten
•  Je ziet de mooie ronding van de watervallen.
•  Het is hier veel rustiger wat toeristen betreft.

Bij dit soort bezienswaardigheden worden vaak titels als grootste en breedste geclaimd. En een vergelijk met de Iguazu-watervallen in Zuid-Amerika en de Niagara-watervallen op de grens van de VS en Canada is dan ook logisch. Foz is met 2,7 kilometer een stuk breder dan de bijna 1,6 kilometer van de Victoria-watervallen. Zelfs als je de diverse eilandjes tussen de watervallen niet meetelt. En de drie Niagara-watervallen zijn bij elkaar opgeteld nog geen kilometer breed.

Maar, bij hoogwater heeft de Victoria-watervallen geen tusseneilandjes, waardoor het dan de grootste aaneengesloten waterval ter wereld is. In volume winnen de Victoria-watervallen ook. Volgens wetenschappers stort na hevige regenval maar liefst 9 miljoen liter per seconde de diepte in. Bij Iguazú is dat ‘slechts’ 6,5 miljoen liter. Maar de records zijn weer gelijk: net iets meer dan 12 miljoen liter per seconde.

Het landschap rond de watervallen is zeer bijzonder. Net als op vele andere delen van het gebied bestaat de bodem uit basalt. Die overal verder vlak is, behalve bij de watervallen. Daar is zandsteen, dat door de eeuwen heen is geërodeerd. Door de kracht van het water slijt nu ook het basalt langzaam en kalft de grond onder de waterval langzaam af. Kleiner zal hij voorlopig niet worden, aangezien de bovenloop net zo breed is.

De bovenloop is relatief rustig en biedt talloze mogelijkheden voor relaxte waterrecreatie als kanoën en riviercruises. De benedenloop is woest en wild, waardoor hier sporten als ‘whitewater rafting’ en ‘extreme kayaking’ mogelijk zijn. Al met al biedt de rivier een brede mix van wateractiviteiten.

De Victoria-watervallen zijn het gehele jaar te bezoeken. Maar, er is een grote MAAR. Het watervolume varieert nogal per seizoen.

Het regenseizoen is logischerwijs het beste moment, dan zijn de watervallen op hun sterkst. Dit is van maart tot en met mei, wanneer de massa een grote stroom water is. Maar dan is het extreem mistig door het vele water en is het lastig de watervallen goed te bekijken.

In de droge periode (augustus tot en met november) zijn de Victoria-watervallen mager en zijn er veel losse stroompjes te zien. Vandaar dat de Victoria-watervallen zowel als waterval, maar ook watervallen wordt bestempeld.

Maar zelfs dan mag je dit spektakel eigenlijk niet missen. Zeker niet aan de Zimbabwaanse kant, waar ze dan nog steeds zeer indrukwekkend zijn.

In Zimbabwe is de inflatie extreem. En geldwisselaars maken er een gewoonte de massa’s geld die je krijgt voor je Amerikaanse dollars (of zelfs euros) aan te vullen met netjes geknipt krantenpapier. Kom goed voorbereid aangezien het aantal toeristen in het Zimbabwaanse deel beperkt is. En je zult dus vaak aangesproken worden voor van alles. Als je slechts een dagje gaat valt het erg mee, je kunt gemakkelijk naar de watervallen toe lopen.