Antarctisch Schiereiland

Dit beroemde deel van Antarctica wordt het bijna altijd bezocht door de diverse cruises naar de zuidpool. Dit is het meest toegankelijke deel van de Zuidpool.

Wetenschappers zien het Antarctisch Schiereiland als een gebergte. En feitelijk als uitloper van het Andes-gebergte in Zuid-Amerika. Wat lastig te begrijpen is als je hier bent. 

Een van de hoogtepunten is het Antarctisch Schiereiland, een lange landtong waar het aanmerkelijk minder koud is dan op de zuidpool. In de zomer zijn sommige delen zelfs ijsvrij. Dit deel is erg bergachtig en ook populair bij onderzoekers. Lees hier mijn tips over de bezienswaardigheden op het schiereiland.

Zodra je hier aan land gaat bezoek je het voor veel reizigers laatste en moeilijkst bereikbare continent. aarbij je dus vaste voet mag zetten op het Zevende Continent. Dit gaat meestal gepaard met een drankje. Waarin vers ijs wordt gedaan. Wat een heerlijk moment is.

Op het Antarctisch Schiereiland bevinden zich grote kolonies met Adéliepinguïns, ezelspinguïns en stormbandpinguïns. Bij de meeste cruises bezoek je diverse kolonies. Zodat je op je gemak het gedrag van de dieren kunt bekijken. Ga zitten en geniet van de guitige dieren om je heen. Het is leuk, chaotisch en zeer vermakelijk.

Op Brown Bluff leven voornamelijk Adélie- en ezelspinguïns. Bijzonder is Port Lockroy. Dit museum en postkantoor wordt omgeven door een kolonie ezelspinguïns. De afstand van het Antarctisch Schiereiland naar Zuid-Amerika is 997 kilometer.

Aan het zuidoosten van het Antarctisch Schiereiland legt Snow Hill Island. Deze plek is inmiddels beroemd omdat de pinguïnkolonie hier pas in 2004 werd ontdekt. Inmiddels is dit dé plek voor keizerpinguïns die hier massaal hun jongen krijgen. Het eiland is alleen bereikbaar per ijsbreker en helikopter.

Aan het begin van het schiereiland ligt het Vinson-massief dat maar liefst 4.897 meter hoog is. Je ziet het gebergte op diverse plekken opdoemen.

Op Paulet Island zijn de restanten van hutten van de Nordenskjold-expeditie uit 1903 te zien. En honderdduizenden paartjes Adéliepinguïns.

In Paradise Bay ligt het verlaten houten onderzoeksstation Almirante Brown. Het brandde in 1984 af, maar is inmiddels gedeeltelijk herbouwd. De omgeving behoort volgens bezoekers tot de mooiste landschappen van Antarctica.

De meeste reizigers komen hier met een cruise. En dus zien ze op de weg naar Antarctica ook talloze attracties.

Tot de landschappelijke hoogtepunten van Antarctica behoort de Weddellzee, oftewel de baai aan de oostkant van het schiereiland. De Weddellzee is vooral bekend vanwege de immense tafelijsbergen. Om er te komen vaar je door de Antarctic Sound; ook wel ‘Iceberg Alley’ genoemd.

De herinneringen aan het walvisverleden zijn vooral te zien op Deception Island, een klein eiland in het oosten van de South Shetland-eilanden. Dit was in de 20e eeuw een belangrijke uitvalsbasis. Nu nog, maar dan voor de Japanse ‘wetenschappelijke’ vangsten. De naam, Whalers Bay, zegt genoeg. Ook zijn er veel overblijfselen van wetenschappelijke meetstations. De South Shetland-eilanden liggen zo’n 120 kilometer ten noorden van het Antarctisch schiereiland.

Het is op King George-eiland (onderdeel van de South Shetland Islands) mogelijk één van de onderzoeksstations te bezoeken. Hier wonen wetenschappers uit diverse landen (ook Nederlanders) voor één of twee jaar. De stations zijn kleine dorpjes met een schooltje, een kerk, een café en soms een winkel. ‘Hot issue’ op dit moment is de klimaatverandering, waar wetenschappers graag met toeristen over praten. En wie hier rondreist krijgt vanzelf vragen over onder meer de toekomst.

Op Snow Hill Island kun je in november zien hoe keizerspinguïns massaal vanuit de kolonies over het pakijs waggelen. Het doel is om in de zee op zoek te gaan naar voedsel. Dit is verreweg een van de meest indrukwekkende beelden van Antarctica.

Antarctica is een mekka voor de walvisliefhebber. Hier heb je een reële kans om soorten als bultrug, potvis, blauwe vinvis, gewone vinvis en dwergvinvis tegen te komen. Zowel tijdens de overtocht als op de reis rond het ijs. Sommige zwemmen voorbij. Anderen laten zien hoe ze bijvoorbeeld vis vangen. Het kan een enkel exemplaar zijn, maar ook een groep van wel dertig dieren. Zorg er voor dat je je camera altijd paraat hebt. Zodat je dit indrukwekkende moment kunt vastleggen.

Wandelingen van maximaal vier uur zijn in de zomer goed mogelijk. Op zowel het Antarctisch schiereiland als de diverse eilanden. Het maakt je onderdeel van het geheel. Zeker ook omdat de meeste dieren niet bang zijn. Het is dan ook goed mogelijk ze van dichtbij te zien, zonder ze te verstoren. Zorg dat je een reis boekt waar dit element in zit.

Het klinkt als waanzin, maar de wateren rond Deception Island bij het Antarctisch schiereiland zijn geothermisch warm. En dus kun je daar rustig zwemmen. Iets wat je nooit meer vergeet, een plons op één van de koudste plekken ter wereld.

Het klinkt misschien gek, maar het aanbod van actieve sporten op Antarctica neemt snel toe. In de ijskoude wateren kun je nu al scuba-duiken (met aangepaste kleding). De wateren zitten vol voedsel (krill) en de dieren maken daar graag gebruik van. Schrik dus niet als er iets voorbij zwemt. Deze excursies worden meestal vanaf de boten georganiseerd, de speciale pakken zijn dan ook aan boord. Vraag er naar.