Mierenegel

De mierenegel wordt ook vaak echidna genoemd, zoals het dier wordt genoemd in het Engels. Dit dier is erg populair bij reizigers die naar Australië gaan. Het komt ook voor op het eiland Tasmanië en op het eiland Nieuw-Guinea. En deze vreemde uitziende egel staat hoog op het wensenlijstje om te zien in het wild.

Het dier is uniek. En het ziet er uit als een egel, maar is geen familie van het dier. Hij is wel wat groter, met opvallend grote klauwen. Hij heeft wel dezelfde stekels, al zitten ze iets anders op zijn lijf. Zijn snuit is spits, waarmee hij termieten en mieren kan eten. Maar ook kan ruiken. Met zijn klauwen graaft hij naar zijn prooidieren. Met zijn tong van wel 15 cm kan hij mieren op likken.

En, dit zoogdier legt eieren. Waarmee hij een van de weinige zoogdieren is die dit doet. Ook het vreemd uitziende vogelbekdier legt eieren. En leeft ook in Australië. Dus je zou beide vreemde dieren op je rondreis kunnen zien.

Tijdens diverse wandelingen op Tasmanië kwam ik mierenegels tegen. Ook op het vasteland van Australië zag ik ze. En op het strand. Het was meestal vroeg in de ochtend. Of juist in de namiddag als de zon onder ging. Dan zijn deze dieren actief en kun je ze zien.

En ook horen, want je hoort ze scharrelen. de dieren zijn zo goed als blind. En zien jou dus niet snel. Ze horen ze je wel, maar als je stil zit lopen ze zo over je voet. Ook zag ik een mierenegel zwemmen in een meer. Volgens de lokale bewoners doen ze dat vaker. Ik vond het een wonderlijk gezicht. Alleen zijn kop was boven water. En hij peddelde met zijn grote klauwen. Maar zinken deed hij niet.

Deze dieren worden tussen de 30 en 45 centimeter groot. Wat veel groter is dan een egel. Ze lopen guitig. En bijna altijd met hun snuit op de grond om te kijken of er wat te eten valt. Als jij rustig rond loopt in de natuur kom je ze vanzelf tegen. Of als je auto rijdt zie je langs de kant van de weg lopen.

Als je te dichtbij komt rolt hij zich op. En zie je alleen nog maar stekels. Let op zijn achterpoten. Ook daar zitten stekels, die zitten in de rondte wat goed te zien is. Ook wil het dier zich nog weleens ingraven als hij wordt bedreigd. Als je rustig blijft ontrolt hij zich snel weer. En gaat door met hetgeen hij bezig was.

Deze zoogdieren leggen eieren, waardoor ze anders zijn dan de meeste zoogdieren. Die levendbarend zijn. Een mierenegel krijgt een of twee eieren. Die een leerachtige huid hebben, zoals bij reptielen. Ze zijn rond en niet ovaal zoals bij vogels. Ze dragen de eieren in de buidel.

Het jong gebruikt zijn melktand om uit het ei te komen. Waarna hij melk gaat drinken in de buidel. Het jong is kaal en heeft dus nog geen stekels. Na twee tot drie maanden kruipt hij uit de buidel. Waarna zijn stekels scherp worden. Het jong wordt dan achtergelaten in zijn hol en wordt gespeend. Pas na twaalf maanden is het zelfstandig.