Papegaaiduiker

De papegaaiduiker is een kleurrijke verschijning in het hoge Noorden. Naast zijn zwartwit verenkleed heeft deze vogel een extreem gekleurde snavel. In het broedseizoen worden de kleuren nog feller. Deze guitige vogels zijn vaak nieuwsgierig en niet echt bang voor mensen.

Deze vogels zijn op de diverse locaties vaak erg tam. En je kunt ze makkelijk bezoeken in bijvoorbeeld IJsland, Schotland of in de Scandinavische landen als Noorwegen en Zweden.

Een groot deel van het jaar leven papegaaiduikers op zee. Ze slapen dan in groepen op water en zoeken overdag naar eten. Ze eten voornamelijk vis. Soms kun je ze in groepen zien dobberen op de golven. Maar als het broedseizoen nadert komen ze aan land. Dit gebeurt vaak in grote kolonies.

De broedkolonies bevinden zich op rotseilanden in de Atlantische oceaan. Waarbij ze een plekje kiezen dat hen beschermt tegen roofdieren. Het is vaak grappig om te zien hoe deze vogels landen. Het zijn niet de meest handige vogels en je ziet ze vaak over de grond stuiteren als er veel wind is. Waarbij ze geen verwondingen oplopen door hun dik verenpak.

Opvallend veel nesten liggen hoog op de klif. Vaak met gras erom heen. daar is een reden voor. Het is bijzonder om te zien hoe papegaaiduikers landen. Zeker met sterke wind. Ze laten zich dan vallen op hun buik en stuiteren door over het gras. Het is een magisch gezicht. En ook erg grappig vaak. Opvallend genoeg zijn de dieren dit gewend. En houden ze niets over aan het klunzige landen. Wat je ziet als ze gewoon weer opstaan en hun tocht naar het nest vervolgen.

De Engelse naam is Atlantic puffin of common puffin. Al wordt ook vaak gewoon puffin gebruikt. Zeker als de IJslanders vraagt om deze dieren te zoeken volstaat het woord puffin. De Latijnse naam is fratercula arctica.

Het is van groot belang dat je deze dieren niet aanraakt. Ze hebben een speciale olielaag op hun veren die hen beschermt bij het zwemmen. Of eigenlijk het drijven op zee. Als je de dieren aanraakt gaat deze olielaag er af.