Veelvraat

Deze marterachtige wordt zelden gespot. Zelfs wetenschappers weten niet al te veel over dit dier. Geregeld worden pootafdrukken gezien of vraatsporen, maar veel meer niet. Dit dier staat dan ook hoop op het wensenlijstje van veel wandelaars en natuurliefhebbers.

Deze dieren leven het liefst in naaldbossen, al leven ze ook in rotsachtige gebieden. Om te drinken vind je ze meestal in de buurt van meertjes of moerassen.

Ze komen in grote delen van Noord-Europa voor, met name in noordelijke deel van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland. Ook vind je ze in Canada en het noorden van de Verenigde Staten. 

Het is een vleeseter, die het liefste zelf dieren vangt. Dit gebeurt meestal vanuit een hinderlaag. Waaronder veel vogels, maar ook konijnen en andere knaagdieren bijvoorbeeld. Hij is absoluut niet bang, ze vallen soms zelfs een vos, schaap of een ree aan. Waarbij ze ongekend agressief gedrag vertonen.

Zelfs grotere dieren als een bruine beer of poema zijn bang voor de veelvraat. Die toch echt een stuk groter zijn. Mede daarom is de veelvraat een illuster dier. En wordt er met respect over dit dier gesproken.

Het zijn echte opportunisten. Ook eten ze dood vlees zoals aangereden dieren. Ook is bekend dat deze roofdieren af en toe ook planten en bessen eten.

Je kunt bij toeval en veelvraat tegen komen als je wandelt door de bossen. Maar de dieren hebben een goed gehoor en gaan je liever uit de weg. Zodat je kans op een ontmoeting erg klein is.

Toch zijn er excursies waarbij je wel degelijk een redelijke kans hebt. Zo heb ik ze gezien bij een beren excursie in Finland. Hierbij verblijf je een nacht in een houten hut in het bos op een plek waar ook veel beren komen. Al moet je voor een veelvraat geluk hebben. Maar dat maakt dit dier extra bijzonder toch?