Burg Eltz

Sociale media hebben dit beroemd gemaakt. Al was het ook in de Middeleeuwen bekend. De acht woontorens geven het kasteel een sprookjesachtig karakter. Je kunt het kasteel eenvoudig bezoeken en daarnaast lekker wandelen in de omgeving. De burcht is feitelijk opgedeeld in drie delen. Waar ooit drie families woonden. Tegenwoordig leven in een deel van de burcht ook nu nog een graaf en gravin.

De afgelopen jaren is Burg Eltz erg populair geworden. Met name ook bij de jeugd die hier graag foto’s voor Instagram en video’s voor Tiktok maken. En het kan hier erg druk worden. Het kasteel is dus privébezit, waardoor je niet alles kunt bezoeken. Maar er zijn wel rondleidingen door de belangrijkste kamers. De burcht Eltz ligt op een rots van ongeveer 70 meter. Die relatief steil is, waardoor de burcht extra lastig was om aan te vallen. Eromheen stroomt de Elzbach, een kleine rivier.

Het kasteel is meer dan 850 jaar oud. Het bijzondere van het kasteel is dat het alle oorlogen heeft overleefd. Waardoor de architectuur hetzelfde is gebleven. Wat in West-Europa zeer bijzonder is. Dit zijn de bezienswaardigheden van Burg Eltz. En de excursies om er te komen.

De brug naar de burcht is een populaire foto- en videostop. En tetecht, want je kunt hier perfecte foto’s maken. Als je aan komt lopen zie je de brug al van ver. En hij is opvallend egaal in dit heuvelachtige landschap.

Het Rübenach Huis stamt uit 1472. Het is afgewerkt in laatgotische stijl, waardoor het zeer opvallend is. De ingang is tegenwoordig de Wapenkamer.

De wapenkamer is opvallend groot. Hier vind je talloze wapens uit de verschillende decennia. Deze zijn gebruikt om het kasteel te beschermen. Denk vooral aan steekwapens, maar ook slagwapens en geweren uit de 14e tot en met de 17e eeuw. Sommigen objecten waren voor de sier. Het kasteel claimt de oudste kanonnen ter wereld te hebben.

De Rübenacher Benedenzaal fungeerde als woonruimte voor de familie Eltz-Rübenach. Het werd in 1311 gebouwd en is nog in goede staat. Aan de wand zie je het beroemde schilderij Madonna met kind en wijndruiven, een meesterstuk van Lucas Cranach de Oudere.

De Rübenacher bovenzaal heeft een Bourgondische uitstraling. Met name door de wandschilderingen. Let op de gotische kapel erker en de kleurrijke glas-in-lood-ramen. Het hemelbed is fraai, waardoor dit ook wel de slaapkamer werd genoemd.

De Ridderzaal was een feestruimte voor alle drie de bewoners. Met een zwaar eiken plafond en wapenfriezen uit de 16e eeuw. Hier zie je ook diverse pakken van ridders, vandaar de naam.

De Vlaggenkamer is zeer imposant. Hij stamt uit 1480 en heeft talloze gewelven. Deze is gemaakt in laatgotische bouw. Hij heeft ook als kapel gediend, maar ook als woonkamer. En later weer als eetkamer. De kleur groen overheerst hier.

Volgens kenners is de Wapen- en Schatkamer het kroonjuweel van Burg Eltz. Hier vind je meer dan 500 museumstukken uit de 800-jarige geschiedenis van de burcht. Met onder meer veel Duitse kunst van goud, maar ook van zilver. Veel stukken komen uit Augsburg en Neurenberg. 

Daarnaast vind je hier talloze bewerkte sieraden, maar ook topkwaliteit glas en porselein. Let op de zogeheten pronkwapens. Die wel functioneel zijn, maar allesbehalve handig. Deze kamer kun je zelfstandig bezoeken. Daarvoor heb je geen rondleiding nodig. Je toegangsbewijs is voldoende.

Vanaf de parkeerplaats kun je kiezen: Wandelen naar de burcht of per taxi via de weg. Ik ging wandelen door het bos. Ik zag ook mensen over de weg wandelen, maar ik wilde zien hoe de burcht ligt. De wandeling over de weg is korter; slechts 800 meter. Waar je zo’n tien munten over doet. 

Maar het voetpad is veel interessanter. Deze is 1,3 kilometer lang en vertrekt vanaf de parkeerplaats. Je wandelt heerlijk door het bos, totdat ineens het kasteel opduikt tussen de bomen. Wat perfect is voor foto’s. 

De bekende wandeling Eltzer Burchtpanorama is perfect voor actieve mensen. Je doet er zo’n vier uur over. Deze wandeling vertrekt bij het dorpshuis van Wierschem. Je ziet het bekende Moezelplateau en wandelt langzaam omhoog. Al snel komt het Elzbachtal voorbij en een ander kasteel. Dit is de Middeleeuwse burcht Pyrmont. 

Daarna volgen enkele rotspartijen en de kronkelende beek Elzbach. Totdat Burg Eltz opduikt. Deze kun je bezoeken, waarna het pad de bossen weer in gaat. De molen van Ringelstein is een stop waard. Je gaat weer omhoog met diverse vergezichten. Tot je weer in het dorp uit komt. Als je de tijd hebt is dit de leukste wandeling om te doen.

De meeste bezoekers zijn hier maar een paar uur. Wat zonde is merkte ik toen ik er was. Bij het kasteel zelf kun je niet overnachten, maar wel in de buurt. Dit is vooral handig als je het kasteel vroeg in de ochtend wilt bezoeken. Of juist aan het einde van de dag. In en rond het dorp Wierschem zijn diverse kleine hotels en appartementen te vinden. 

Bekijk de leukste accommodaties bij Burg Eltz

Het beste kun je weekenden en schoolvakanties vermijden. Maar ook dan kan het druk worden. Wie zeker wil zijn van een rustig moment moet voor tien uur in de ochtend komen. Dan kun je nog de ochtendmist zien hangen boven het veld en de bomen. 

Ook in de late namiddag is het beter. Ik koos hiervoor, ook al moest ik wel geregeld wachten zodat mensen niet in mijn foto’s liepen. Of ga in de avond, al kun je dan de rondleiding niet meer doen. Maar voor foto’s is het optimaal. 

Volgens archeologen werd in de 9e eeuw hier een donjon gebouwd, oftewel een versterkte woontoren. Deze werd door de eeuwen heen verder uitgebouwd en versterkt. De burcht lag op een populaire handelsroute tussen de Moezel en de Eifel. 

De burcht was eigendom van de Eltz-familie. Maar in 1268 werd na jarenlange strijd de burcht verdeeld onder de familie. Waarbij de Kempenich een deel kregen, net als de Rodendorf en Rübenbach. Zij leefden apart, maar toch gemeenschappelijk. En met name bij dreigingen werkten ze samen. 

De geschiedenis van de families is onrustig, zeker in de Middeleeuwen. Het kasteel werd diverse malen belegerd en de bewoners moesten zich overgeven. Waardoor het kasteel ongeschonden bleef. Maar ze konden er in blijven wonen. Al is niet helemaal duidelijk hoe dit alles is gegaan. 

De Kempenich familie werd in 1815 eigenaar van het gehele kasteel. Nadien zijn er diverse restauraties gedaan. Al zijn deze minimaal vergeleken bij veel andere kastelen in Europa.