Schaatsen op de Amsterdamse grachten

Het is lekker weer. Het zonnetje schijnt en ik kan met moeite een parkeerplek vinden. Maar dat is so wie so een probleem in onze hoofdstad. En zeker nu.Ik kan parkeren bij een stel die hun schaatsen onder binden.

Mijn uitzicht is nu al magisch. De beroemde Amsterdamse grachten zijn bevroren. Wat ik nog nooit eerder heb gezien. Ik zie diverse mensen al op het ijs. 

De een beweegt wat soepeler dan de ander. Maar een ding hebben ze gemeen; ze hebben erg veel plezier. Het ijs is misschien niet optimaal, maar daar gaat het niet om. Sterker nog, ik heb nog nooit geschaatst in zo'n omgeving als dit. Dit is schaatsen in Werelderfgoed van UNESCO. 

Kinderen doen hun eerste pogingen op het ijs. Her en der zijn spontaan kraampjes ontstaan. Al is kraampjes misschien wat overdreven. Ik zie wat borden met Koek en Zopie en een drankje. Dat wordt ingeschonken door twee kinderen.   

Maar ze twijfelen. De verkoop loopt goed, maar ja je kunt ook plezier op het ijs hebben. Het is een lastige keuze voor ze merk ik. Want overal waar ik kijk zie ik kinderen genieten van het ijs. Al is het glad en gaan ze geregeld op hun gezicht. Maar niemand huilt of klaagt. Er valt zelfs geen onvertogen woord.

Ik zie een paar mensen een drankje doen op het ijs. Met een vuurkorf. Ja, zo wil ik ook wel een drankje doen. Gelukkig kan ik op diverse plekken terecht. het is ibj mensen thuis, dus extra gezellig. Want ze maken graag een praatje. En ja, ze wonen wel heel fijn op dit soort momenten.

Een jongen deelt mutsen uit van een café. Het is fris, maar niet echt koud. Al zie ik genoeg mensen die maar wat graag de mutsen aanpakken en opzetten. Het wordt er wel extra kleurrijk door.

De grachtenpanden glitteren in het zonnetje. Het is een drukte van belang. En ik kan niet stoppen met schaatsen, om me heen kijken en foto's maken. Waarbij het schaatsen het minste belangrijke is. Wat een heerlijke dag.

Een meisje komt naar me toe. Of ik Koek en Sopie wil. Geweldig, met name hoe Sopie is geschreven. En ja, ze heeft me overgehaald. Ik krijg een kop soep, die vers is. De lekkere soep is gemaakt door haar moeder. En het geeft weer energie om nog even verder te gaan. Oke, een klein stukje dan...

De zon gaat langzaam onder. Het wordt frisser, maar de gluhwein doet zijn werk. Plotseling zie ik de zon vanonder een bruggetje  door schijnen. Het is de perfecte afsluiting van een heerlijke dag.