Cruisen langs de Dalmatische kust

Op tafel zie ik wijn en olijfolie staan. Het is een proeverij. Aan boord. De reden is simpel. ,,Toeristen vragen altijd wat we doen als het zomerseizoen voorbij is. Olijven plukken is dan een heerlijke therapie.”
 
Jurica Brtan is de ‘cruise director’, oftewel de cruiseleider op mijn cruise langs de kust van Dalmatië in Kroatië. ,,We hebben dan geen psychiater nodig na alle toeristen,” lacht hij. En de wijn dan? ,,Die drinken we graag,” zegt hij droog.
 
Het is duidelijk, de cruise is gestart. In een week varen we van Split naar Makarska, het eiland Korčula, Mljet National Park, Dubrovnik, eiland Pelješac, eiland Hvar, het wonderlijke strand Zlatni Rat op het eiland Brač en terug naar Split.
 
Ik zit op een klein, maar luxueus schip, met slechts 18 slaapkabines. Sommigen zijn op het onderdek, anderen op het bovendek. Met uitzicht op zee of niet.
 
Ook is er een restaurant, waar het ontbijt en de drie-gangen-lunch worden geserveerd. Alles is inclusief op drankjes na. Bovenop bevindt zich het zonnedek. Dat door sommige jongeren (en de crew) veelvuldig wordt gebruikt om in het water te springen. Zelfs met salto. Ik kijk wel.

En ja, het is een andere cruise dan diegene die ik gewend ben. Al op de eerste dag wordt het duidelijk. Vanuit Split varen we rond het middaguur naar Makarska. We arriveren er een paar uur later en hebben de rest van de dag vrij. Wat een vrijheid. 

Ik wandel over de boulevard. De zon gaat langzaam onder. Even de lokale sfeer opsnuiven. Lekker buiten eten en drinken in de lokale restaurantjes; met heerlijke vismaaltijden. Nog even een wijntje pakken in een bar aan zee. 

Hmm, ik heb zelfs tijd genoeg om te wandelen in de bergen die opvallend dicht aan zee liggen. Of om het oude stadscentrum te verkennen. Of de ruige kust op te zoeken. En daarna uit te rusten op een van de stranden. 

De boot ligt niet ergens ver weg, maar op loopafstand in de haven. Want ja, we overnachten in de haven van het stadje. Dit is meteen een van de grootste verschillen met de ‘grote’ cruises. Dan bezoek je vaak overdag een stad. En je dan om vijf uur in de middag weg moet, omdat de boot stipt om zes uur vertrekt. 

Waarbij je het diner aan boord hebt. Het schip vaart terwijl jij ’s nachts slaapt. Met een nieuwe horizon in de vroege ochtend. Deze regels gelden niet op deze cruise. Sterker nog, de middag en avond –alsook de nacht eventueel- kun je aan land blijven. De boot vertrekt pas de volgende ochtend. Wat voor een hele andere dynamiek van de reis zorgt.

En dus kan ik genieten van een van mijn favoriete keukens. De Mediterrane keuken; ik hou er van. Lekker, goed op smaak en heerlijk divers. ,,Maar ook het gezondste ter wereld,” aldus de lokale gids. Met olijfolie en wijn. Er gaat hier geen dag voorbij zonder. ,,Dus proef het! Je beschermt ons erfgoed er mee,” lacht ze. Ze heeft gelijk, sinds 2013 staat het Mediterraans dieet op de cultuurlijst van UNESCO. 

Een van de opmerkingen die je hoort over Kroatië is: Ze hebben kiezelstranden, maar geen zandstranden. Wat moeilijk loopt; je moet speciale schoenen of slippers hebben, enz. Maar ik sta toch echt met mijn voeten in het zand. Aan zee. Korčula is een van de eilanden met zandstranden, waar je zo het warme water in loopt.

Direct achter het strand liggen wijnvelden. Ik maak kennis met Grk Bijeli, een bijna onuitspreekbare naam waar ik nog nooit van heb gehoord. Het blijkt een druif te zijn die gek is op zout. Die alleen op Korčula voor komt. Waardoor de witte wijn een bijzondere smaak krijgt. Die in heel Kroatië en daarbuiten wordt gewaardeerd. Ook door mij; hoog tijd om nog een glas te bestellen.

Het gelijknamige stadje is de plek waar Marco Polo is geboren, toen dit eiland onderdeel was van het rijke Venetië. Ook al is niet helemaal duidelijk of het echt hier was. Maar de lokale bevolking gelooft er heilig in getuige de diverse restaurants en bars met zijn naam. Alsook de maar liefst drie Marco Polohuizen waar hij zou hebben gewoond in Korčula.

Ooit keek hij hier over de Middellandse Zee en moet gedacht hebben: ,,Er is meer achter de horizon. Daar wil ik heen, dat wil ik zien, dat wil ik ontdekken.” Zijn verhalen inspireerden Christoffel Columbus en tal van anderen. Waaronder ik. Hij is een van mijn voorbeelden; iemand met een onstilbare honger naar avontuur…

Zoals naar het Mljet Nationaal Park, dat ik niet ken en dolgraag wil verkennen. Cruiseleider Jurica geeft dagelijks informatie over de volgende bestemming met tips over attracties, maar ook waar het duur is en waar niet. Alsook waar je het beste uitzicht hebt en waar een afgelegen strandje is te vinden. Alles is oprecht en overladen met een flinke dosis humor; het is vakantie en er moet gelachen worden.

Zo vertelt hij dat het nationaal park bekend staat vanwege de twee binnenmeren. Al zijn het eigenlijk geen meren. Dit is een extreem smalle, lange lagune die is verbonden met de zee. En dus heb je hier zout in plaats van zoet water. Met eb en vloed merk ik. En het water is warmer dan de zee. Wat een heerlijke plek om te relaxen.

Deze manier van reizen heeft meerdere pluspunten. Zoals overdag varen. Lekker relaxen op de boot, terwijl de beroemde Dalmatische kust voorbij glijdt. Ik zie rotsformaties, dorpjes, wijnvelden en vooral veel verlaten eilanden. De afstanden zijn beperkt, waardoor je veel kunt doen.

Bij aankomst op Hvar zie ik een bord. Het eiland staat in een uniek lijstje; dat van de 10 mooiste eilanden ter wereld. Met klinkende namen als Kuaui, Bora Bora, Zanzibar, Capri en Bali bijvoorbeeld. Al weet ik er ook nog wel een paar die ik zou kiezen, maar dat is het mooie bij lijstjes.

En Jurica gooit er nog een feit tegen aan. ,,Dit eiland heeft de meeste zonuren van Europa,” legt hij uit. Het eiland krijgt gemiddeld 2.718 uren zon per jaar. Dat is wel heel veel. En ja, de zon schijnt. Maar daar heb ik tijdens deze heel reis geen tekort aan. 

Op het eiland Brač ligt een van de meest bijzondere stranden op aarde; Zlatni Rat. Al om zeven uur in de ochtend ben ik hier; het zachte licht geeft alles een extra dimensie. En, er is nog niemand op het strand. Wat dit natuurwonder toch wel net even bijzonderder maakt.

Vanaf het dek op de boot kan ik zien dat dit strand anders is. Maar pas als ik mijn drone omhoog stuur wordt de unieke vorm echt goed zichtbaar. Door de getijdenstroom is hier een vreemd soort puntstrand ontstaan, dat wijzigt als het getij verandert. In een kleurenpalet waar je u tegen zegt: Alsof ik op Tahiti of in de Cariben ben. Maar dit is toch echt Kroatië.

Na een week arriveren we weer in Split. Waar we nog een nacht blijven. In de vroege ochtend wandel ik door het immense Paleis van Diocletianus, bekend van Game of Thrones. 

Op de lokale markt ruik ik lavendel en talloze andere soorten kruiden. Of ik een verse perzik wil proeven. Sterker nog, ik koop er een paar. 

Kroatië wordt steeds populairder bij de Nederlandse reiziger. Wat in het hoogseizoen tot een grote drukte kan leiden. Die je kunt ontvluchten. De cruise langs de Dalmatische kust is een goede manier om de drukte in de zomer te ontvluchten. 

Het concept is simpel: Geen grote afstanden varen, geen verschillende talen of vreemd geld, maar vooral de kans om te relaxen, te zonnen, te zwemmen en de lokale steden en dorpjes ontdekken. Met veel vrijheid en geen stress.

Al heb je ook de mogelijkheid om bijvoorbeeld een excursie naar het beroemde Plitvice Nationaal Park te maken. Of de watervallen van Krka. Of de stad Mostar in Bosnië. Maar niemand doet het tijdens mijn trip. Ik begrijp ze wel. Soms heb je niet meer nodig.