Met sledehonden in de sneeuw over de Veluwe

Waarbij je met een aangepaste slee met speciale banden door de bossen rijdt. Maar de heerlijke sneeuw van februari 2021 zullen we ons lang heugen. Dus ga ik als het heeft gesneeuwd. Deze kans laat ik niet liggen.

Bij aankomst hoor ik enkele honden blaffen. De locatie is Kamp Buitendoor op Landgoed Welna in de bossen van Epe. Dit is een kampeerterrein voor groepen. Oprichter Danny Bekker en zijn vriendin Iris Beterams verwelkomen me. Het stel gooide een paar jaar geleden hun leven om en verhuisden van Amsterdam naar de Veluwe.

Inmiddels hebben ze een roedel van acht husky’s. Ze bieden diverse excursies aan, waaronder wandelen met husky’s in de bossen. En overnachten in een tent in de winter. ,,Wel met houtkachel natuurlijk,” lacht Iris. Sterker nog, ik zie een familie buiten zitten met verse koffie. Ja, het is een avontuur. Een geweldig avontuur zelfs.

Overal ligt sneeuw, het knispert onder mijn voeten. Het vriest een graad of negen. Het is vroeg in de ochtend. De zonnestralen vallen fraai door de bomen. Echt veel warmte is er nog niet, maar het is wel voelbaar op mijn gezicht. Zo mooi kan een winter in Nederland zijn. En zeker als ze zo zeldzaam zijn is het extra genieten.

De excursie met de husky’s is veel meer dan een tocht met sledehonden. Je krijgt eerst uitleg over de dieren. Dit alles met een kop koffie bij het haardvuur. Daarna maak je kennis met de honden. En je mag ze aaien natuurlijk. Zo veel als je wilt, want ze zijn er dol op. 

Al willen ze ook graag spelen. Met mijn handschoen, mijn broek, de camera, zo’n beetje alles. En ze rollen dolgraag in de koude sneeuw. Deze dieren houden van de kou. Ze zijn er voor gemaakt. En ze hebben het erg naar hun zin. Heel erg. Dat scheelt, ik ook. 

Je mag daarna de dieren inspannen, waarbij je hulp krijgt van Danny. ,,Het valt soms niet mee het tuigje om te doen, omdat ze zo blij zijn,” lacht hij. Zodra de dieren zijn ingespannen weten ze het. Ze mogen zo los. En dus giert de adrenaline door de dieren. Ze blaffen en staan te springen. Net als ik.

Danny heeft toestemming om door de bossen te rijden. Hij heeft een route uitgezet langs de mooiste dennenbomen. de meesten zitten nog vol met sneeuw. ,,Net als in Lapland,” zegt hij. Ik moet hem gelijk geven. De tour is ongelofelijk mooi. Ik weet bijna niet waar ik moet kijken. 

De hondjes rennen op hun gemak door de sneeuw. We glijden wat naar links en rechts over het pad, maar verder gaat het erg soepel. Hun kracht is ongekend. Al snel hebben ze het ritme te pakken en keer de rust weer. Wat een belevenis. 

Bij terugkomst geef ik de honden een koekje voor de bewezen diensten. Ze mogen even uitrusten voordat we gaan wandelen. Ditmaal krijg ik een tuigje om. Het gaat om mijn middel, met een van de honden er aan vast.

,,Je moet achterover leunen,” zegt Danny. ,,Anders trekt hij je omver.” Het is duidelijk de dieren hebben nog genoeg energie. Het is net als bij mij, als ik iets leuk vindt ga ik ook eindeloos door.

Meer informatie: www.dutchhusky.nl