Op zoek naar het verhaal achter het beroemde alcoholische drankje en de intrigerende regio
Lees verder
De naam Armagnac komt me wel bekend voor. Maar ik weet er weinig van. Hoog tijd om me eens onder te dompelen in de regio waar deze sterk alcoholische drank wordt gemaakt. Waarbij ik ook lekker actief ga zijn.
Ontdek de regio op Nouvelle Aquitaine en op nl.france.fr
De reden van mijn bezoek is vooral om diverse Armagnac producenten in dit deel van Frankrijk te bezoeken. Waaronder bekende als Domaine d'Espérance, Château de Briat en Château du Prada. Allemaal bieden ze een rondleiding aan met afsluitend een proeverij. waarbij je natuurlijk ook flessen kunt kopen. Het zijn veelal oude, maar fraaie chateaus waar de bewoners een voorliefde voor Armagnac hebben. En waar vaak al eeuwenlang Armagnac wordt gemaakt.
Philippe de Bouglon is de baron van Château du Prada. Hij doet de rondleiding en vertelt over hoe zijn familie al decennialang Armagnac maakt. ,,Het is ouder dan cognac," zegt hij met veel gevoel voor intonatie. De grote vraag is dan wel waarom dit drankje veel minder bekend is dan cognac.
,,De reden is simpel, iedere producent heeft zijn eigen merk, waarvan ze allemaal zelf vinden dat 't de beste is. Al kan de kwaliteit per jaar dus wel verschillen zoals bij wijn. Er is veel gezonde concurrentie.”
Hij denkt even na, terwijl ik een eerste slok neem. ,,Bij cognac zijn het vooral de merken die bekend en niet zozeer de makers die hen de druiven leveren. Daarnaast ligt de cognac regio aan zee, waardoor distributie al eeuwenlang eenvoudiger is.” Het lijkt alsof hij dat jammer vindt. Maar hij geniet wel van het vrije leven als producent merk ik. Vol verve praat hij over zijn product, zijn chateau en de immense tuin die er bij hoort. De proeverij is in de tuin, ik heb slechtere locaties gehad.
Ook bezoek ik het verderop gelegen Château de Briat. Stéphane de Luze laat me graag de vaten zien. Ook hij laat me de diverse Armagnacs zien uit verschillende jaren. En proeven. Gelukkig ben ik op de fiets, al slingeren de paden wel erg. Of ben ik het zelf?
Het is een slaperig dorp waar alles gebeurt op het plein. Met kleine winkels, geen enkele bekende naam siert de gevels. Dat is ook wel eens prettig. Een oudere man verkoopt eigen gemaakte Armagnac. De verkoper is trots merk ik. Hij gaat graag op de foto met zijn product.
Lees mijn tips over Labastide-d'Armagnac
Ik pak het stuk met een van de meest bijzondere bezienswaardigheden onderweg. Want toen ik daarover hoorde wil ik er naar toe, op de fiets. Het is een heel bijzondere kerk, die opvallend genoeg zeer geliefd is bij sportliefhebbers.
Ze hangen echt overal. De meesten zijn gesigneerd, zoals van Jan Raas, maar ook veel andere winnaars en kampioenen uit het rijke verleden van de Tour de France. Deze kerk wordt nog gebruikt. Vlak voor de Ronde van Frankrijk komen in de kapel mensen bidden voor een goed verloop van de Tour. Al zullen mensen ook wel hun persoonlijke favoriet het beste wensen.
Lees mijn tips voor de Notre Dame des Cyclistes
Ik pak de elektrische fiets, want sommige heuvels zijn echte kuitenbijters, om in de taal van de Tour de France te blijven. Bij het Chateau van Gaujacq zie ik twee mannen: Philippe Casedevant en zoon Vincent. De vader kijkt goedkeurend toe hoe zijn zoon de tuin doet.
Iets later bezoek ik PréhistoSite, een museum over de prehistorie. Met onder meer de beroemde Venus of Brassempouy, een ivoren beeldje dat maar liefst 22.000 tot 26.000 jaar oud is.
Het werd iets verderop in een grot gevonden en is van uitzonderlijk goede kwaliteit. Het geeft een bijzonder kijkje in het leven van onze voorouders. het is lastig voor te stellen hoe mensen dit soort kunst maakten zoveel duizenden jaren geleden.
,,Je moet de spiegel voor je ogen houden dan zie je veel meer.” Ze ziet de vragende blik in mijn ogen. ,,Probeer het maar.” Ik plaats de spiegel net boven mijn neus en zie inderdaad het rijke plafond met alle versierselen. Lopen is wel wat lastig, maar ik krijg wel een bijzondere kijk op alle kunst. Zeker ook met de lichtval is het fraai.
Ik loop door het centrum van stadje. De diverse historische vakhuizen geven de straten een typisch Franse sfeer. Zeker met het laag hangende zonnetje is het genieten.
Eerlijk is eerlijk, dit is mooier dan mooi, de rivier is opvallend klein en slingert door het bos. Al regent het zachtjes, maar dat is niet erg. Het is wel hard werken om goed te sturen door de sterke stroming. Het is een heerlijke excursie, de regendruppels vergeet ik.
De zonsondergang dient zich zelfs aan. Ik loop door het zachte zand. Het is tijd voor een drankje, het zand ligt lekker zacht. De proost op de dag smaakt naar meer.