Spielberg: De speeltuin van Red Bull Ring en Max Verstappen
Fietsen door Steiermark; de groenste regio van Oostenrijk.
Lees verder
Over deze reis
Het plan voor deze reis is simpel. De Red Bull Ring is bekend, maar de regio eromheen in Oostenrijk niet. Dus ga ik op onderzoek uit. Met de fiets en te voet. Langs dorpjes, bossen en door valleien.
Vakantie in Steiermark
Skiën, langlaufen, wandelen, fietsen, mountainbiken of golfen in Stiermarken. Dit is het Groene Hart van Oostenrijk. Hier ontmoeten het alpine noorden rondom Dachstein, Gesäuse en Hochschwab de bergmeren, weilanden en hutten op de glooiende heuvels.
Naast landschappen kun je hier lekker wijn proeven, net als vers fruit als appel en pompoen in het zuiden. Het groene hart van Oostenrijk nodigt je het hele jaar door uit voor een vakantie met regionale culinaire lekkernijen.
Kijk op: www.steiermark.com/nl voor meer informatie.
Op ontdekking rond de Red Bull Ring
Honderdduizend Nederlanders reizen jaarlijks naar de regio Spielberg. Maar opvallend veel doen dit niet om van de heerlijke Oostenrijkse bergen te genieten. Ze gaan voor Max Verstappen, die hier in 2018 én in 2019 de Formule 1 race won op de Red Bull Ring. Hoog tijd om de racebaan te bezoeken, maar vooral ook de omgeving. Niet in een Formule 1 auto, maar op de fiets en te voet.
Van de Red Bull Ring in Oostenrijk heb ik wel gehoord. Maar de regio waarin het ligt, Spielberg, niet. Dat weer in Steiermark ligt, het immense groene hart van Oostenrijk. Ik ben benieuwd. Al vraag ik me wel wat af. Is het zinvol om als je naar de Fomule 1 hier komt kijken wat langer blijft? Of is het zelfs een vakantie op zich waard, los van de Formule 1
Ik arriveer in Schloss Gabelhofen, een imposant kasteel dat stamt uit 1443. Het was het thuis van edellieden, maar bijvoorbeeld ook de adellijke familie van Liechtenstein. Nu mag ik hier slapen, in de toren. In een immens bed, als een koning. Ik ben klaar voor mijn 10 dingen die je hier kunt doen.
1. Red Bull Ring
De Red Bull Ring. Als ik aankom hoor ik het geloei van de motoren al. De Ferrari Challenge is volop bezig. Het gebrul van de Italiaanse raspaardjes is oorverdovend lekker. Het is een van de vele evenementen die hier jaarlijks worden georganiseerd. Met de Formule 1 als absolute kers op de taart.
Ik sta letterlijk op het podium, waar Max vorig jaar ook stond met de winnaarsbokaal, met champagne. De coureurs stappen in hun wagen en starten de motor voor opnieuw een aantal rondjes. Op de Red Bull Ring wordt alles uitgedrukt in paardenkrachten. En veel ook. Hoe meer, hoe beter.
2. Nimm’s Radl fietspad
Hmm, ik heb geen auto, maar ben hier op de fiets. Het is wel grappig, je kunt bij de Red Bull Ring een rondje rijden in een supersnelle sportwagen, maar je er ook fietsen huren. En een rondje in de omgeving doen. Er zijn kaarten voorhanden, alsook speciale fietspaden.
Hoeveel paardenkracht is een fiets? Nul, maar dat klopt niet helemaal. De fiets heeft wel een motortje. Ik ga op een e-bike, om het iets makkelijker te maken in de heuvels. En ja, ik moet nog steeds trappen. Ik fiets langs het parcours, met onder meer een stop voor koffie in hotel Schönberghof dat boven op de heuvel over het circuit uitkijkt.
Het fietspad heet Nimm’s Radl, dat letterlijk ‘Neem de fiets’ betekent. Het is een 250 kilometer lang netwerk van fietspaden, het eerste van Oostenrijk. De paden lopen door de brede vallei van de rivier Mur. Het verbindt historische stadjes, glooiende velden en bossen met op de achtergrond de ‘huisberg’ Zirbitzkogel.
Op 500 meter van het parcours is het opvallend rustig. En kom ik drie paarden tegen. De dieren waar de term paardenkrachten van origine vandaan komen. Maar die term mag je eigenlijk niet meer gebruiken, want het zegt niets. Ik moet ook aan de term ‘stalen ros’ voor de fiets denken. Waar komt dat dan vandaan? Hmm, verwarrend allemaal.
Het is wel heerlijk om hierover te mijmeren, terwijl ik door de heuvels fiets. Op mijn gemak, want het motortje helpt. Soms veel, soms helemaal niet als ik hem uitzet. Al is het fietsen dan wel erg zwaar. Alsof iemand stiekem zit te remmen. Ik zet hem toch maar op ‘eco’ dan.
3. Het hotel van Max Verstappen
Een van de stops die ik maak is hotel G’Schlössl in het Murtal. Als ik hier rond loop, vertelt de manager iets verrassends. ,,Max Verstappen slaapt hier tijdens de Formule 1. Kamer 13 had hij het afgelopen jaar. Het is een aardige, rustige jongen. Die gewoon in de eetzaal eet. Een andere coureur, Vettel, slaapt hier ook.”
Ik snap het wel, het ligt op een steenworp afstand van de Red Bull Ring. Het statige hotel is een oase van rust; en een grote tegenstelling met de Red Bull Ring. Ook hier zie ik enkele paarden met op de achtergrond een besneeuwde bergtop. Ondanks dat het lente is, is de winter nog niet helemaal verdwenen. Al schijnt het zonnetje wel lekker. Ik stap weer op de fiets.
Het fietspad loopt niet zoals bij ons naast de weg, maar is op de stoep. Wat wel even wennen is. Maar gelukkig is het merendeel van het pad weg van het verkeer. Over verharde, maar ook onverharde paden. Langs weilanden, door bossen en over heuvels.
4. Hofwirt & Hofladen
In het plaatsje Seckau parkeer ik de fiets bij de Hofwirt & Hofladen. Het is een hotel en restaurant; maar is vooral bekend vanwege de winkel met verse lokale waren. Deze ligt achter het hotel.
Ik ga even snuffelen bij de diverse soorten honing, verse spek en andere vleeswaren, maar ook handgemaakte kleding. En talloze souvenirs. Het is lastig kiezen.
5. Abdij van Seckau
Terwijl ik mijn fiets parkeer, hoor ik kinderen. De Abdij van Seckau is voor een deel nu een school, terwijl hier ook nog monniken leven. Een bijzondere combinatie. Theologe Elke El-Sayed geeft me een rondleiding.
Terwijl we rondlopen, zegt ze: ,,Deze Benedictijner Abdij stamt uit de 12de eeuw. Net als de Romaanse kerk.” Deze kerk heeft twee klokkentorens. De stijl is neoromaans, al zijn de conventsgebouwen in barokstijl afgewerkt.
Elke legt tijdens de wandeling ook het verschil uit tussen een abdij en een klooster. ,,Een abdij is vooral van christenen, terwijl een klooster ook van Jezuïten kan zijn bijvoorbeeld.” Goh, weer wat geleerd.
Het meest bijzondere is het mausoleum in de kerk. Dat opvallend uitbundig is afgewerkt met onder meer marmer. Het plafond is meer dan indrukwekkend. Hier liggen diverse leden van de keizerlijke familie begraven. Zoals Karel II van Oostenrijk, Catharina Renata van Oostenrijk en Maximiliaan Ernst van Oostenrijk.
6. Lebkuchen Regner
Lebkuchen, ik ken het niet. Ik zie de winkel in Seckau en besluit te stoppen. De toonbank laat veel gebakjes zien, al is het iets kleiner. Ik neem een hap en mijn smaakpapillen zijn een beetje in de war. Het is speculaas en taaitaai ineen, maar dan kruidiger. Je kunt deze minikoekjes in allerlei vormen en smaken krijgen. Waaronder ook met een laag pure chocola erover. Ik proef de kaneel en kruidnagel.
Oprichter Gregor Regner kijkt me hoopvol aan. En ja, het is heerlijk. Hij weet dat Nederlanders de ingrediënten goed kennen. Terwijl ik lekker door eet, vertelt hij over het familiebedrijf dat inmiddels over de gehele wereld exporteert.
7. Planetarium Judenburg
Een andere stop is de Sternenturm in Judenburg. Met de lift kom ik letterlijk in een andere wereld; het heelal. Dit planetarium ligt op 43 meter hoogte in een klokkentoren. Ik stap de rond zaal in.
De rondleiding door het omniversum is bijzonder. Ik moet in de stoel gaan liggen, die steeds verder achterover gaat. Tot ik bijna horizontaal lig. Mijn ogen moeten naar het plafond turen. Al is het even wennen als alle lampen uit gaan. Maar dan zie ik Mars, het steelpannetje en zelfs de volledige Melkweg.
Het is dan ook eigenlijk niet te begrijpen hoe klein onze eigen aarde is. Terwijl ik hem al vaak als onmachtig groot heb gezien. Het is een wondere wereld.
8. Edelsteine Krampl
De route komt ook langs Edelsteine Krampl, een kunstatelier en museum voor edelstenen in één. Waar ik me verwonder over lichtgevende stenen, maar vooral ook over de kunstnijverheid van de werknemers. Ik mag een kijkje in de keuken nemen. Ze maken hier sieraden, maar ook gebeeldhouwde stenen voor in je tuin.
Ik dwaal langs de talloze kleurrijke stenen. Ze komen vanuit de gehele wereld, maar ook uit de regio. Ook hier heb ik weer keuzestress. Zal ik een sieraad meenemen of een gesteente? Of toch een fossiel, want ook die vinden ze geregeld in de stenen.
9. Weißkirchen
Je ontdekt op zo’n fietstocht dingen die je niet verwacht. Weiskirchen is er zo een van. Of eigenlijk is het Weißkirchen in der Steiermark, want er zijn meer dorpjes die zo heten in Oostenrijk.
Het is een mooi dorpje met veel gekleurde huizen, die het een vrolijke sfeer geven. Ik stop even om het beter te kunnen zien. En om wat foto’s te maken. Dus verken ik wat andere straatjes. De zon breekt weer door, waardoor de kleuren extra goed uitkomen.
10. Wandelpad door de boomtoppen
De Wipfelwanderweg; oftewel een wandeltocht door boomtoppen. Of eigenlijk is het een beklimming naar de boomtoppen, dat buiten het stadje Rachau ligt. Het pad begint onderaan een heuvel en langzaam klim je omhoog.
Een deel voert langs het bos, waar je met je kinderen allerlei leuke spelletjes kunt doen. Alsook muziek maken of verschillende soorten boomstammen. Het zonlicht valt door de bomen, waardoor het extra sfeervol wordt.
Maar dan gaat het serieus omhoog. Je klimt via houten traptreden, zo’n 700 (!) in totaal. Eerst loop je tussen de bomen, maar dan zie je landschap er steeds vaker tussendoor piepen. Onderweg kun je op talloze plaatsen een uitkijktoren beklimmen. In totaal zijn hier 28 uitkijkpunten.
Het doet me denken aan het boomkroonpad in Drenthe. Al is het uitzicht op de valleien en bergen van Steiermark toch iets anders. Ik zie koeien in de wei, een boer die het gras maait en een paar kraaien die overvliegen.
Aan het einde van het pad is een bijzonder uitkijkpunt. Op 25 meter boven de bosbodem hang je bijna in de lucht. En kan ik door het rooster naar beneden kijken. Waardoor enkele kinderen het eng vinden. Ik voel me bijna als een vogel.
De Rode Draad: De Mur-rivier
De Mur-rivier is de levensader hier. Hij slingert door het landschap, door stadjes en door bossen. Overal waar ik fiets kom ik hem tegen, of zijn uitlopers. Ik zie slechts een deel; hij loopt dor Oostenrijk, Slovenië, Kroatië en Hongarije.
In een bos zie ik dat een stuw voor een meer heeft gezorgd. Hoog tijd om de fiets te parkeren bij een bankje. Even uitrusten, dat heb ik wel verdiend. Een zwaan komt aanzwemmen, iets verderop zit het vrouwtje op het nest. Enkele boterbloemen staan in bloei.
Als ik terug fiets krijg ik een schnapps aangeboden. Met name die van abrikoos en pruimen zijn populair hier. Maar ik ga voor iets zeer lokaals. Een Red Bull cocktail, oftewel een non-alcoholische mix van het energiedrankje met verse vruchten. In Café Wasserturm zie ik dat er talloze varianten van het drankje zijn. Nooit geweten. Dat wil ik weleens proberen.
Terwijl ik door het panoramaglas kijk, denk ik na over mijn fietstocht van meerdere dagen hier. Steiermark is het groene hart van Oostenrijk. Het is overduidelijk waarom; veel bossen en weides in de valleien. Dat vanuit Nederland makkelijk te bereiken is door de directe vlucht op Graz.
De regio Spielberg is daar een onderdeel van. Een berg om op te spelen. Zo kun je het wel noemen. Een heerlijke speeltuin. Waar je kunt eten, drinken en lekker actief zijn. Een heerlijke combi. In elke volgorde…
