Nog geen account?
Spaanse rijkdom en de hand van Gaudí
214 personen hebben dit op hun Bucket List staan.
1000 personen zijn hier geweest
Barcelona is een heerlijke stad in Spanje waar je in één dag op het strand en in de bergen kunt zitten. Deze stad wordt vaak een openluchtmuseum genoemd, getuige de negen bouwwerken op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. En je kunt er heerlijk eten. Dit zijn de mooiste bezienswaardigheden van Barcelona. Met in dit artikel ook tips voor de leukste excursies om te doen.
De stad kent een lange geschiedenis, veel langer dan de meeste mensen weten. Met veel goede en slechte tijden. Wat een grote diversiteit aan mensen, invloeden van buitenaf en vooral moderne kunst tot gevolg heeft. En dat is precies wat de stad tegenwoordig zo populair maakt. Een rijkdom die mede door het toerisme uit de jaren zestig naar de Costa del Sol tot stand is gekomen. Nu is het de rijkste stad van het land.
Tegenwoordig is de stad een ideale stedentrip, perfect voor een dag of vier, vijf. De hoofdstad van Catalonië kent naast de vele culturele hoogtepunten, een Mediterraan klimaat, lekker eten (dat net even anders is dan in de rest van Spanje) en zelfs stadsstranden. Het is een stad die ook veel jongeren trekt, waardoor het altijd bruisend is.
Ik ben vijf keer in Barcelona geweest, waarbij ik sliep in diverse hotels. Die varieerden van boetiek tot luxe, maar wel altijd in de leukste wijken. Naast het centrum is dit La Barceloneta, Eixample en Gracia. Je kunt ook een appartement huren, wat vaak goedkoper is voor langere tijd. Boek wel op tijd, want deze stad is erg populair het gehele jaar door. En hoe minder tijd er is tussen je boeking en trip hoe duurder het vaak is.
Bekijk de leukste accommodaties
Deze kerk van Antoni Gaudí is het toonbeeld van Barcelona. De grillig gevormde torens en de ongekend vele decoraties van La Sagrada Família laten een geheel eigen stijl zien. Een stijl die past bij een architect die zowel voor gek als geniaal is versleten. De symboliek straalt van het gebouw af, met name richting het Christelijk geloof. Elke toren is vernoemd naar een apostel, terwijl de centrale koepel verwijst naar het kruis.
De bouw van de peilers was al begonnen toen Gaudí in november 1883 de leiding overnam. Hij volgde Francisco de Paula del Villar op, die na ruzie met zijn opdrachtgever vertrok. Gaudí overlijdt in 1925. Hij liep onder een tram. De kunstenaar is begraven in de kerk. Maar het werk aan de kerk gaat door, want Gaudí had bijna alles uitvoerig beschreven. Ooit zal zijn meesterwerk af zijn.
Dit herenhuis is ontworpen door Antoni Gaudí. De rijke industrieel Eusebio de Güell liet het tussen 1885 en 1890 bouwen. Opmerkelijk is de verweving van structuur en decoratie, dat later een handelsmerk van Gaudí werd. In het huis zijn veel Moorse invloeden te zien.
Ook hier speelt de rijke industrieel Eusebio de Güell een rol. Hij gaf Antoni Gaudí in 1900 de opdracht voor de aanleg van een park in het noordwesten van Barcelona. Gaudí smelt in het park natuur en architectuur samen. Met bijvoorbeeld in het landschap geïntegreerde trappen en paden.
En pergola’s die uit het gebouw groeien. Alles in harmonie naar de planten en bomen. En veel mozaïek, meestal van glas of keramiek. En in allerlei kleuren. Onder meer in de beroemde zitbank en de dubbele trap met Salamander.
Dit museum ligt in Park Güell. De modernistische architect heeft hier zelf gewoond. Gaudí is vaak onnavolgbaar geweest. Wat goed in dit museum te zien is. Binnenin zie je veel meubels van zijn hand, terwijl in zijn tuin enkele versieringen te zien zijn.
Dit immense huis laat goed zien hoe Gaudí diverse bouwstijlen met elkaar heeft verweven. Traditionele Spaanse bouwkunst op de onderste twee etages gaan over in Arabische invloeden, terwijl er ook Afrikaanse vormen te zien zijn. Gaudí ontwierp het huis voor Manuel Vicens i Montaner, een fabrikant van tegels. Opmerkelijk is dan ook dat de architect op veel plekken tegeltjes in een schaakpatroon liet leggen.
Voor zijn ontwerp gebruikte hij bloemen: Afrikaantjes, die hier volop bloeien. Casa Vicens wordt door kunstkenners gezien als het eerste belangrijke bouwwerk van Antoni Gaudí. Het pand staat aan de Carrer de les Carolines op nummer 24, in de wijk Gràcia.
Schrijf je in en blijf wekelijks op de hoogte van het laatste reisnieuws, tips en video's.
Casa Milá wordt ook wel La Pedrera genoemd. Antoni Gaudí bouwde dit appartementencomplex tussen 1906 en 1910. Het gebouw lijkt één geheel te zijn, ondanks de meerdere verdiepingen. De muren zijn golvend, net als in Park Güell. Sterker nog, hier is geen enkele rechte lijn of hoek te zien. Maar het dak heeft grillige schoorstenen.
Een deel van het gebouw is te bezichtigen, waaronder een appartement op de vierde verdieping, de zolder en het dakterras. Er is tevens een klein museum, met veel informatie over Gaudí. Het ligt aan de Passeig de Gràcia.
Opnieuw voeren golvende lijnen de boventoon bij dit werk van Antoni Gaudí. Hij verbouwde dit pand tussen 1905 en 1907 voor de textielmagnaat Josep Batlló i Casanovas. Opmerkelijk is de voorgevel die bedekt is met mozaïek. Binnenin kronkelen zeedieren en de balkons lijken op de tanden van vervaarlijke zeedieren.
Gaudí heeft ooit uitgelegd dat het verhaal van Sint-Joris de drakendoder uit de streek Cappadocië in Turkije de basis vormde. Ook dit huis ligt aan de Passeig de Gràcia.
Dit is een arbeidersdorpje (een soort ‘kolonie’) dat opgezet is door Eusebio de Güell. Gaudí ontwierp slechts de kerk, terwijl andere architecten de vele huizen ontwierpen. Gaudí’s kerk lijkt een voorontwerp van La Sagrada Família, al begon hij hier veel later aan. Maar de bovenbouw ontbreekt, waardoor het eigenlijk slechts een crypte is.
Veel huizen en andere gebouwen zijn inmiddels gerestaureerd. Colonia Güell ligt niet bij het Park Güell, maar iets ten zuiden van Barcelona.
Dit concertgebouw werd ontworpen door Lluís Domènech i Montaner. Net als Gaudí stond hij aan de basis van de stroming die tegenwoordig Catalaans modernisme wordt genoemd. Ook hij gebruikt overmatige decoraties, onder andere van mozaïek. Hij begon met de bouw in 1905.
Opmerkelijk is de koepel. Hij lijkt op zijn kop te hangen en is gebrandschilderd, maar toch zorgt hij voor natuurlijk licht in het gebouw. Wat niet gewoonlijk is in concertgebouwen. Ook zijn er diverse beelden van bijvoorbeeld Beethoven, Bach en Wagner te zien.
Dit ziekenhuis is ook ontworpen door Lluís Domènech i Montaner. Ook hier zijn veel ornamenten en decoraties te zien. Zowel in het hoofdgebouw als de ruim dertig paviljoens. Maar het meest bijzonder is dat elk paviljoen een eigen uiterlijk heeft. De bouw begon in 1902 en werd pas in 1930 afgerond. Geheel passend in de trend van Gaudí, lag het project geregeld stil vanwege geldgebrek.
Het Hospital de Sant Pau is het grootste complex van het Catalaanse modernisme. Al meer dan tien jaar zijn er discussies om van deze gebouwen één groot museum te maken.
De Spaanse kunstschilder Pablo Picasso is wereldberoemd. In 1855, Picasso was toen veertien jaar, ging hij naar de Academie voor Schone Kunsten in Barcelona. In zijn jeugdperiode maakte hij talloze werken, die bij het publiek veel minder bekend zijn. Hij ontwikkelde in de stad langzaam een modernistische tekenkunst, maar ook een abstracte, een klassieke, een surrealistische, enzovoort. De gebeurtenissen in zijn leven veranderden zijn manier van werken keer op keer. Ondertussen reisde hij door Europa.
In het museum zijn meer dan 30 werken van hem te zien, waaronder het beroemde Las meniñas after Velazquez. De toevoeging ‘after Velazquez’ verwijst naar een bestaand schilderij van schilder Diego Velazquez uit 1656. Ook kun je hier veel leren over de mens achter zijn werk, zo maakte hij ook beeldhouwwerken en keramische kunst.
Dit vind ik een van de absolute trekpleisters van Barcelona. Tibidabo is een 512 meter hoge berg die aan de rand van Barcelona ligt. Vanaf de top heb je goed zicht op Barcelona en haar groene omgeving. Bovenop staat de kerk Iglesia del Sagrat Cor. Zowel de decoratie als de naam van deze kerk, lijken op de Sacré Coeur in Parijs.
Lees mijn tips voor Tibidabo
Dit park stamt uit het einde van de 18e eeuw. Het is vernoemd naar het doolhof in het park, dat destijds al furore maakte onder verliefden. Ook is er een middeleeuwse verdedigingstoren te zien.
Deze statige gotische kathedraal siert de Plaza de la Seu. Bijzonder zijn de relikwieën van de Heilige Eulalia van Mérida, een katholieke heilige die in 304 stierf als martelares. Haar religieuze overblijfselen liggen in een marmeren sarcofaag, in de crypte onder het hoogaltaar.
Ook is hier de beroemde Christus van Lepanto te zien, een indrukwekkende houten Christusfiguur die zou zijn meegenomen als buit van de zeeslag van Lepanto in 1571.
Dit voormalige provinciehuis is tegenwoordig de regeringszetel van Catalonië. Volgens officiële cijfers hebben hier 115 Catalaanse presidenten gezeteld. Het werd in de 14de en 15de eeuw gebouwd en later van een nieuwe gevel voorzien. De beroemde gotische façade is ontworpen door Marc Safont.
Op deze gevel uit 1425 zijn scènes uit het verhaal van Sint Joris en de draak te zien. In de eeuwen daarna werd het paleis flink uitgebreid. Met de imponerende Gouden Kamer, de Pati dels Tarongers en de uitbundige Salón de Sant Jordi. Het gebouw staat op de Plaça de Sant Jaume.
Dit gebouw uit de 14e eeuw wordt vaak als beste voorbeeld voor de Catalaans gotiek gezien. De ondersteunende kolommen staan zo’n 13 meter uit elkaar. Wat uniek is in de Middeleeuwen. Wetenschappers hebben daarom de stabiliteit onderzocht. Zij menen dat als de kolommen iets verder uit elkaar hadden gestaan, de kerk allang was ingestort.
De kathedraal is opgetrokken uit stenen van de berg Montjuïc. In totaal is er 55 jaar aan de kerk gebouwd. De naam, wat Maria van de Zee betekent, is afgeleid van de vele zeemannen die destijds eeuw in de wijk La Ribera woonden. Bij de ingang staan twee standbeelden van Sint Peter en Sint Paul. Het interieur is zo’n 200 jaar geleden verwoest door van een grote brand. De kathedraal staat aan de Plaza Santa Maria.
De Spaanse kunstschilder Joan Miró heeft altijd in de schaduw van Picasso en Dalí gestaan. De surrealist volgde in Barcelona de kunstopleiding, om daarna ook in Europa ervaring en inspiratie op te doen.
In dit museum zijn talloze voorwerpen van hem te vinden, waaronder ook wandtapijten, beeldhouwwerken en natuurlijk tekeningen en schilderijen.
Het museum is het Catalaanse kunstmuseum, met een uitgebreide collectie Romaanse en gotische religieuze kunst, ook uit de regio. Hier zijn kunstwerken uit de barok en de renaissance te zien, net als moderne kunst.
Het bijzondere glazen gebouw van de beroemde Amerikaan Richard Meier opende haar deuren in 1995. Het herbergt het Museum voor Moderne Kunst, dat vaak in de volksmond MACBA wordt genoemd.
Hier is kunst te zien vanaf 1940. Met name hedendaagse kunstwerken van Spaanse en Catalaanse kunstenaars. Doordat je ook werken van buitenlandse kunstenaars kunt zien, krijg je een goed tijdsbeeld.
La Rambla (of Las Ramblas) is de levensader van Barcelona. Deze wereldberoemde flaneerboulevard loopt van de Zuil voor Columbus aan het water naar het centrum van Barcelona. Hij is 2 kilometer lang en op sommige 45 meter breed. En wordt omringd door platanen. Ideaal om te flaneren, te shoppen, een praatje te maken of om te eten.
Neem de tijd en ga tegen het vallen van de avond, als de zakenmannen plaats maken voor verliefde stelletjes. Ramblas betekent rivierbedding in het Arabisch. Dit was vroeger een droge rivierbedding, die bij hevige regens het water van de bergen naar de zee leidde.
Aan La Rambla vind je de grootste versmarkt van Europa: Mercat de la Boqueria. Je kijkt hier je ogen uit naar al die kleurrijke kraampjes met groenten, fruit en vlees en vis. En omdat dit het land van de tapas is, kun je allerlei al klaargemaakte hapjes kopen. Het is ideaal voor een picknick. Dit kan op het strand, in een park of gewoon ergens op een bankje.
Deze magische fontein’ ligt idyllisch aan de voet van de Montjuïc. Elke avond in de zomer is hier een watershow te zien, waarbij de fonteinen in allerlei kleuren oplichten. Soms zijn er ook dansshows te zien. De Catalaanse Carles Büigas ontwierp de fonteinen (en de show) voor de Wereldtentoonstelling in 1929. Voor de Olympische Spelen werden ze volledig gerestaureerd. De fonteinen liggen aan de Avinguda de Maria Cristina.
De Montjuïc is een heuvel in het zuidwesten van de stad. Hij werd vroeger gebruikt als fort ter bewaking van de stad en de haven. Tegenwoordig is het verzamelplaats voor de lokale bevolking en toeristen om hier drie dingen te doen. Eerst bijvoorbeeld een bezoekje brengen aan het Museo Joan Miró of het Museu Nacional d’Art de Catalunya (over de Catalaanse geschiedenis). Of het stadspark, het theater of het concertgebouw ervaren. Om daarna vanaf de heuvel de zon onder te zien gaan over de stad. Tot slot kun je hier in talloze restaurantjes wat drinken en een hapje eten. Je kunt zowel lopend als met een kabelbaan naar boven (en beneden).
De Sardana is de Catalaanse volksdans. Niemand weet hoelang hij al bestaat, maar populair is deze groepsdans nog steeds. Vooral omdat het een soort verzetssymbool is in de strijd voor (meer) autonomie. Elke zaterdagavond rond 6 uur en elke zondagochtend rond 12 uur (meestal direct na de zondagochtendmis) loopt het plein voor de Catedral de Santa Eulàlia vol.
Het klimaat is vaak aangenaam in Barcelona. En wie de stad even de stad wil laten, kan naar een van zes stadsstanden. Voor een siësta, om te volleyballen, een hapje te eten of om even te loungen in de vele bars. Deze kunstmatige zandbakken zijn een overblijfsel van de Olympische Spelen, toen de gehele kuststrook werd aangepakt.
Barceloneta is de bekendste, maar je kunt ook bij Nova Icària, Bogatell, Mar Bella, Sant Sebastià en Nova Mar Bella lekker bakken. Er zijn zelfs twee naaktstranden. De Barcelona-stranden zijn opvallend schoon. Ze hebben meer dan eens de blauwe vlag gekregen van de EU. Dit is een erkenning van de kwaliteit van het water en de aangeboden diensten.
Barcelona is eigenlijk een grote winkelstraat. Hier zijn ongelofelijk veel winkels te vinden en niet alleen in het centrum. De bekendste winkelgebieden zijn, naar La Rambla, El Born en de Gotische Wijk, maar ook Eixample en Gràcia zijn populair. De Gotische wijk staat bekend om chique Spaanse- en Italiaanse merkkleding.
Maar ook bijvoorbeeld leren jassen, en winkels met kunstig aardewerk en kitscherige souvenirs. El Born is vooral geliefd bij kledingliefhebbers, hier vindt je vele dure, goedkope, bekende en minder bekende merken. Logischerwijs heeft de stad ook een aantal overdekte winkelcentra, zoals Glòries op Plaza de les Glorias, Diagonal Mar en het chique L’Illa.
Ook al is de Flamenco van oorsprong een dans uit het zuiden van Spanje, ook in Barcelona is deze dans erg populair. Je kunt hier op allerlei manieren kennis maken met deze opzwepende dans. Zo kun je een proefles volgen of een hele week les kriigen van een professional.
Natuurlijk kun je ook een show bij wonen. Er zijn er genoeg, zowel authentieke als speciale shows voor toeristen. In grote zalen of kleine barretjes. De keuze is aan jou, maar zorg dat je dit spektakel in ieder geval ziet. En let op het publiek dat vaak enthousiast meedoet.
Het klinkt wat vreemd, maar in het aquarium van Barcelona kun je zwemmen met haaien. Je zwemt dan in een gigantische tank tussen deze vervaarlijk uitziende vissen. Het is ook boeiend voor mensen die graag willen weten hoe de Middellandse Zee er onder water uit ziet. Ook zijn er diverse watertanks met talloze soorten tropisch gekleurde visjes, zeepaardjes, zeesterren, enzovoort.
Ciutat Vella is het oude Barcelona uit de Middeleeuwen. Het is natuurlijk erg veranderd, maar hier zie je nog wel talloze oude gebouwen. Het is ideaal voor een dagje slenteren, shoppen, lekker eten en drinken en tapas eten. De oude stad ligt ingeklemd tussen La Rambla en het Parc de la Ciutadella, maar het mooiste deel is het historische stadscentrum.
Dit gebied bevindt zich tussen de Ronda Universiteit en de Ronda de Sant Pere in het noorden, de Avinguda parallel en de Ronda de sant Antoni in het westen, het Parc de la Ciutadella in het oosten en Passeig de Colom in het zuiden. Een goed vertrekpunt is Plaça Catalunya.
Je kunt natuurlijk van alles proeven en zo de bijzondere plaatselijke keuken ontdekken. Maar het is ook mogelijk met een lokale gids op pad te gaan, boodschappen te doen en via hem de hapjes en gerechten te ontdekken. waarbij je al snel leert dat het helemaal niet zo eenvoudig is als vaak wordt gedacht. Naast deze bijzondere cursus is er online veel informatie te vinden over de ‘beste’ restaurants van Barcelona. Al verschillen smaken natuurlijk.
Het voetbalstadion, Camp Nou, van FC Barcelona, of eigenlijk, ‘Barça’ is één van de grootste ter wereld. Als je er vroeg genoeg bij bent heb je kans kaarten te kunnen kopen op hun website voor een thuiswedstrijd. En zit je voor je het weet tussen de ‘socios’. Als er tijdens je bezoek geen thuiswedstrijd is kun je altijd nog een rondleiding in het stadion maken. Van de rij gewonnen bekers in het indrukwekkende museum wordt iedereen stil.
Lees mijn tips voor een wedstrijd van Barcelona in Camp Nou
Plaça Reial is een klassiek stadsplein. Een oase van rust in de drukke stad. Het plein telt vele terrassen, een fontein, palmbomen en wordt door arcaden (op pilaren rustende bogen) omgeven. Let op de vreemd ogende lantaarnpalen die je hier ziet. Deze zijn door een jonge Antoni Gaudí in 1878 ontworpen.
Het plein kent geen auto’s en andere luidruchtig verkeer, maar wel veel lokale bewoners die een praatje komen maken. Of even een wandelingetje maken. Het is een ideale plek om te gaan zitten en alleen maar om je heen te kijken.
Lang niet bij iedereen is bekend dat Barcelona een opvallend oude stad is. Maar niemand weet hoe oud Barcelona precies is, geleerden discussiëren er nog steeds over. Dit omdat de ontstaansgeschiedenis niet vast staat en alle informatie veel ruimte voor eigen interpretatie over laat.
Onder alle theorieën is er een die er van uitgaat dat deze stad zo’n 500 jaar voor Rome is gesticht, dus zo’n 1200 jaar v. Chr. Terwijl Rome toch als bakermat van de Europese beschaving wordt gezien. De Griekse god Hercules zou de stad in die tijd gebouwd hebben, maar bewijs hiervoor is er niet. Hooguit enkele vage verwijzingen. Al zijn er wel sporen gevonden van mensen die hier 1.500 jaar voor Christus al zijn geweest. Maar verder is er te weinig over hen bekend.
Vooralsnog zien de geleerden de ‘Layetanos’ als oprichters van de stad. Dit was een van de vele Iberische volkeren die hier leefden. Maar wanneer precies is onduidelijk, al wordt meestal uitgegaan van rond de 600 tot 700 voor Christus. De Carthagers, een roemrucht volk uit Noord-Afrika, nemen de stad over in de 3e eeuw v. Chr.
De veldheer Hamilcar Barkas vernoemt de stad naar zichzelf: Barcino, al wordt soms ook Barkenon genoemd. Barkas is de vader van de beroemde Hannibal Barkas die in de 3e eeuw v. Chr. met olifanten over de Pyreneeën en de Alpen trekt naar Italië om te vechten tegen de Romeinen.
De Romeinen nemen de stad over in 218 v. Chr. De naam verandert in Julia Augusta Paterna Faventia Barcino, maar Barcino blijft in de volksmond de meest populaire naam. De stad is op dat moment niet echt belangrijk, het is niet veel meer dan een militair fort.
In de eeuwen er na zijn het eerst de Visigoten die de stad over nemen. Dit Germaanse volk is lang de luis in de pels van de Romeinen geweest. Zij maken van de stad een belangrijk centrum voor handel en bestuur. In de 7e eeuw vallen de Moren, opnieuw een volk uit Noord-Afrika, de stad binnen. Waarna de Franken de macht over nemen, en over bijna heel Europa.
Na een lange tijd van onrust wordt Barcelona onderdeel van het Koninkrijk Aragón. Dit was aan het einde van de 9e eeuw. Het graafschap verstevigt langzaam haar macht rond de Middellandse Zee. De gunstige ligging van Barcelona aan de kust zorgt voor ongekende groei. Die eeuwen voort duurt.
Tot op 19 oktober 1469. Het huwelijk van Fernando van Aragón met Isabella van Castilië wordt gezien als een keerpunt in de geschiedenis van Barcelona. Hij was op dat moment de koning van het Spaanse rijk. Langzaam groeit de onrust in het gebied, wat uiteindelijk leidt tot de ‘Catalaanse Opstand’ van 1640 tot 1651. En daarna de Spaanse Successieoorlog die van 1706 tot 1714 duurt. Het kost het rijk van Catalonië haar onafhankelijkheid en Barcelona haar belangrijke rol.
De 19e eeuw wordt vaak de wedergeboorte van Barcelona genoemd. Opnieuw is de ligging aan de kust hierbij bepalend, waardoor de handel bloeit. In 1936 betekent het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog grote problemen voor de stad. Bombardementen vernielen veel gebouwen en het Catalaans wordt als taal verboden door de fascistische dictator Francisco Franco.
Opmerkelijk genoeg blijft de stad wel groeien. Franco ziet Barcelona en haar omgeving als een productiemaatschappij, wat veel arbeiders uit de omliggende gebieden aan trekt. De keerzijde is het zogeheten ‘barraquismo’, veel inwoners leven in armoedige barakken waar ziektes gedijen.
Opmerkelijk genoeg speelt de zee in de jaren zestig opnieuw een belangrijke rol in de ontwikkeling van Barcelona. Ditmaal zijn het de toeristen die het weer, het strand en de zee opzoeken. De Costa Del Sol glorieert, waardoor ook Barcelona een graantje mee pikt.
Maar pas als Franco overlijdt in 1975 groeit de stad weer onder het juk van de strenge regels uit. En maken de Catalaanse taal en cultuur een comeback. De Olympische Spelen in 1992 zetten de stad definitief op de kaart. Al hadden Pablo Picasso, Antoni Gaudí en Lluís Domènech i Montaner dat allang gedaan bij de kunstkenners.
Barcelona heeft een Mediterraan klimaat, wat garant staat voor lange zomers en milde winters. Al in maart kun je dagen met temperaturen boven de 20 graden verwachten. Wat ook eind november nog kan. En je dan dus steeds naar het strand kunt.
De heetste maanden zijn juli en augustus, waarin het kwik geregeld ver boven de 30 graden stijgt. Om dit te ontvluchten gaan dan ook de meeste lokale bewoners vaak op vakantie. En daarom kunnen bijvoorbeeld diverse winkels en restaurants gesloten zijn.
De winters zijn vaak mild en aangenaam. De temperatuur is dan meestal tussen 5 en 15 gaden. Met opvallend weinig regen, maar wel vaak een waterig zonnetje.
De beste tijd is dan ook het voorjaar (maart, april en mei) en het najaar (oktober en november).
Corno's Reistips
Barcelona is een populaire stedentrip. Dit betekent dat het vaak druk is bij de bezienswaardigheden. Je kunt bijvoorbeeld wachtrijen overslaan door online je toegangskaarten alvast te kopen. Ook zijn er genoeg aantrekkelijke combinatie deals online te vinden.
Georganiseerde tours:
214 personen hebben dit op hun Bucket List staan.
1000 personen zijn hier geweest
