Douiret is een verlaten dorp van de oorspronkelijke bewoners, de Berbers. Dit bijzondere spookstadje ligt in het zuiden van Tunesië. Het ligt op een heuveltop in de buurt van het moderne dorp met dezelfde naam. De Berbers gebruikten Douiret als een versterkte graanschuur, wat nog goed te zien is. De bijzondere mix van voorraadschuren en verstevigde muren is met name vanaf de top goed te zien. Dit zijn de bezienswaardigheden van Douiret.
Een bezoek aan Douiret is een must als je het zuiden van Tunesië aan doet. Ik was aangenaam verrast. Het ligt op een fraaie locatie en er waren geen andere toeristen. Zodat ik lekker alleen op pad kon. Wetenschappers schatten dat ze meer dan 600 jaar oud zijn. Je kunt hier eenvoudig een wandeling maken door de vele overblijfselen, waarbij je elke keer een fraai uitzicht krijgt.
Het Berbervolk leefde eeuwenlang in het zuidelijke deel van Tunesië. Deze handelaren waren goed in het bewerken van het land, maar ook in handel. De inwoners hadden destijds veel rijkdom. Waaronder graan, een van de belangrijkste etenswaren. Douiret werd bewust op een heuveltop gebouwd, zodat aanvallers al in de verte konden worden gespot. De Berbers bouwden diverse verdedigingswerken om hun koopwaar te beschermen. Van de meeste gebouwen staan alleen de muren nog, het dak is weg. De witte moskee is het enige dat nog volledig intact is. Deze is recenter gebouwd.
Douiret is een belangrijke karavaanstop geweest tussen Gabès in het noorden en de Libische stad Ghdamès in het zuiden. In de afgelopen eeuwen nam de bevolking geleidelijk af, omdat veel van zijn inwoners voornamelijk naar de Tunesische hoofdstad Tunis migreerden. Aan het einde van de 20e eeuw kozen de weinige overgebleven families ervoor om te verhuizen naar het nieuwe dorp Douiret. Dit werd gebouwd in de uitlopers van de bergen, niet ver van de historische site van hun voorouders.
Het stadje ligt vlakbij het bekendere stadje Chenini, ook een historisch Berberdorp. Daar ben ik ook geweest, maar persoonlijk genoot ik meer van het rustigere Douiret. Chenini is meer toeristisch en vooral drukker. Waardoor een deel van de beleving weg valt. In Douiret voelde ik me een soort ontdekkingsreiziger bij elk huis, na elke bocht en meer. Zo vond ik diverse eeuwenoude maalstenen, waar het graan op werd gemalen. Het was nog wel een uitdaging om het gebied goed op foto's te krijgen. Het is uitgestrekt, wat lastig op een foto te zien is.
Alhoewel de stad verlaten is heeft een inwoner een bijzonder hotel gecreëerd in de rotsen. Hij noemt het Chez Raouf al staat het vooral bekend als Gite de Douiret. Ik kreeg er een heerlijke verse lunch, terwijl de slaapkamers heerlijk koel zijn. Als je volop wilt genieten van dit stadje en de omgeving is een nachtje hier slapen een must.
Je kunt Douiret alleen bezoeken per auto. Er is geen openbaar vervoer. Ik ging met een gids en chauffeur op pad. Het is wel een stuk rijden; Douiret ligt op zo'n 20 kilometer van het bekendere stadje Tataouine. Deze regio is ook bekend uit de Star Wars films van George Lucas, die hier graag complete sets creëerde.
